Life style blog - het leven zelf

Tibet is een geografisch gebied en voormalig zelfstandig land met historisch een eigen volk, cultuur en taal dat zich uitstrekt over het Tibetaans Hoogland. Tegenwoordig valt het als een regio binnen de Volksrepubliek China. De regio is verdeeld over een aantal verschillende Chinese provincies, een groot deel valt onder de staatkundige Autonome Regio Tibet.

Sinds 1950 wordt het gebied tot het land China gerekend door China, vaak spreekt men van een bezetting van Tibet. De hoogste religieuze en politieke leider in het Tibet van voor de bezetting, de Dalai Lama, vluchtte na eerst een aantal jaren met de Chinezen te hebben samengewerkt in 1957 naar India, waar hij sindsdien een regering in ballingschap leidt.

Grootschalige operatie om de vrijheidsstrijd de kop in te drukken.

De autoriteiten in Tibet hebben honderden mensen opgepakt die verdacht worden van deelname aan de protesten van afgelopen dagen. Sinds zondag houdt volgens het Centrum voor Mensenrechten en Democratie in Tibet de politie razzia's in de hoofdstad Lhasa. Bij huiszoekingen worden alle verdachte Tibetanen met geweld weggevoerd. Alle gewezen politieke gevangenen zouden ook opnieuw in hechtenis zijn genomen. Tibet is al dagen het toneel van onrust en gewelddadige betogingen. Tientallen mensen zouden zijn omgekomen, volgens schattingen van Tibetanen in ballingschap.

De Chinese autoriteiten verstrekken geen visa meer aan buitenlanders die naar Tibet willen. Dat berichtte het Chinese staatspersbureau Xinhua zondag. Alle buitenlandse toeristen die nog in Tibet zijn, worden opgeroepen de komende dagen hun koffers te pakken. Honderden buitenlandse toeristen hebben Tibet de afgelopen dagen al verlaten. In de hoofdstad Lhasa zijn de toeristische wijken sinds vrijdag al goeddeels afgesloten voor bezoekers. Toeristen in China mogen niet zomaar doorreizen naar Tibet. Daarvoor is speciale toestemming nodig.

Olympische Spelen

De Olympische Zomerspelen van de 19^e Olympiade worden gehouden in Peking, de hoofdstad van China. Ze zullen gehouden worden van 8 tot en met 24 augustus 2008.

De toewijzing van de Spelen aan China is controversieel in sommige kringen wegens het weinig democratische gehalte van het land en de mensenrechtenschendingen. Amnesty International meldde in april 2007 dat in de aanloop naar de Spelen de situatie voor terdoodveroordeelden en buitenlandse journalisten in China verbeterd is, terwijl de repressie tegen eigen journalisten en activisten juist is toegenomen. Het aantal huisarresten en gevangenzettingen zonder proces is volgens Amnesty International toegenomen

Terwijl heel de wereld toekijkt en naar de Olympische Spelen toeleeft, blijft China toch de mensenrechten schenden. De geestelijk leider van Tibet in ballingschap, de Dalai Lama, en het Internationaal Olympisch Comitë (IOC) hebben hun grote zorgen geuit over het opgelaaide geweld in Tibet. Beide tekenden wel aan dat de onlusten in het door China bezette Tibet niet moeten uitmonden in een boycot van de Olympische Spelen deze zomer in Peking. Het sportfestijn moet juist een katalysator zijn van politieke vernieuwing in de eenpartijstaat.

Wat mij betreft is één ding heel duidelijk: China trekt zich nergens wat van aan en blijft doorgaan met het bezetten van Tibet en het hardhandig neerslaan van demonstraties.Wat mij betreft mogen de Olympische Spelen geboycot worden. Sport verbroedert, maar deze verbroedering is in China op dit moment heel erg ver te zoeken.

Het vervolg hierop kunt u lezen op Mijn Standpunt.

Een gekozen burgemeester, een mooi ideaal.

Maar wat hebben we nu meegemaakt? Een referendum (de kiezer wordt gevraagd) dat van te voren al tot mislukken is gedoemd.

Tot twee keer toe worden we, plat gezegd, besodemieterd. Wie maakt er een keuze uit twee burgemeesters van dezelfde partij? U? Ik? ... Niet dus.

Een dergelijke keus is geen keus en zal dus door de kiezer niet als een werkelijke keuze worden gezien. Nog belangrijker, de kiezer voelt zich genaaid.

Tegenstanders van het referendum grijpen het resultaat van de in Utrecht en Eindhoven opgezette farce nu aan om hun standpunt te onderbouwen.

Heren politici (en ook de dames) geef eens een echte keuze en neem de kiezer voor vol aan en kijk dan eens wat er gebeurd.

Volksverlakkerij, daar heb ik m'n buik vol van. En de kiezer ook!

Maar blijkbaar is dat tot een normale gang van zaken geworden bij de zichzelf zo hoogachtende partijen.

Mijn stem? Die krijgt niemand meer zolang ik geen keus heb en men te kennen geeft mij als kiezer, als burger van Nederland en welke gemeente dan ook, niet meer voor vol meent te moeten aannemen.

Stoomcursus 'ouder worden'

Veel jongeren hebben een kinderwens, maar weten nog niet goed wat ze zich allemaal op de hals halen met een kind. BNN geeft vanaf zondagavond 20 januari 2008 een stoomcursus 'ouder worden' in Baby te Huur. Vier stelletjes gaan 3 weken lang leven alsof ze jonge ouders zijn. Zij wordt zwanger, het kind komt ter wereld en dan begint het echte werk pas. Terwijl de stelletjes dan al uitgeput zijn.

De kandidaten zijn: Rob (20) en Sanne (19), Nico (20) en Cindy (18), het lesbische stel Shirley (17) en Jenneken (17) en Rick (20) en Saphia (18).

De vier koppels maken alles mee: zij gaan samenwonen in een eengezinswoning, worden zwanger en krijgen achtereenvolgens een baby, een peuter, een achtjarige en een puber onder hun hoede. Flink veel babypoep, je puberzoon die iedere avond een andere meisje mee naar huis neemt, aangebrand eten, onbetaalde rekeningen en verkleurde was... Welkom in de echte wereld!

BNN zegt over het programma: "De jongeren zitten eigenlijk vanaf de eerste seconde in hun rol. Hoewel het een laboratoriumsituatie is, voelen de vrouwen zich echt zwanger: ze zijn uitgeput, ze hebben hoofdpijn en kunnen hun eigen veters niet eens meer strikken."

Volgens BNN zit tachtig procent van de jongeren maar wát graag te wachten op het spreekwoordelijke "huisje, boompje, beestje". Dus leek het de jongerenomroep en producent Endemol een goed idee om Nederlandse navolging te geven aan het Britse televisieprogramma The Baby Borrowers, waarin jonge koppels drie weken lang 24 uur per dag het ouderschap in verschillende fases mogen ondervinden. Zondag 20 januari was op BNN de eerste aflevering van Baby Te Huur te zien, het programma dat de omroep zelf omschrijft als een sociaal experiment en "de ultieme relatietest".

Of het televisieprogramma voor de deelnemers ook de ultieme vorm van anticonceptie is, moet blijken wanneer in de achtste en laatste aflevering gekeken wordt hoe de koppels tegen die tijd over hun kinderwens en elkaar denken. Maandag tijdens de perspresentatie moesten Rob (20) en Sanne (19), Rick (20) en Saphia (19), en Nico (20) en Cindy (18) wat dat betreft in elk geval nog de kaken stijf op elkaar houden. Maar Nico merkte (terwijl hij tegen zijn Cindy aanzat) terecht op dat als ze er niet sterker uit waren gekomen "we hier natuurlijk niet zo hadden gezeten".

Misschien dat daar een conclusie uit valt te trekken over de afwezigheid van het lesbische vierde koppel Shirley (17) en Jenneken (17). Zij hebben hun kinderwens nog even in de koelkast gezet. Na één aflevering zijn ze gestopt met hun deelname aan het programma. Al in de eerste aflevering bleek dat de twee meiden niet toe zijn aan samenwonen. Sander (23) en Maud (21) hebben hun plaats inmiddels ingenomen.

In het kwartier aan beeldmateriaal dat volgde, was echter snel te zien wat wel eens de reden zou kunnen zijn voor een eventuele breuk tussen Shirley en Jenneken: de twee vliegen elkaar binnen twee dagen al bijna in de haren vanwege de huishoudelijke taken die verdeeld moeten worden. Maar het is natuurlijk nogal wat: twintig dagen lang zorg dragen voor achtereenvolgens een echte baby, peuter, 8-jarige en puber. Inclusief zwangere nepbuik, luiers, een baan en een eigen doorzonwoning die schoongemaakt dient te worden.

Wie er zo gek zijn om zich daarvoor op te geven? Volgens Siobhan de Groot, werkzaam bij Endemol en eindredactrice van het programma, een heleboel koppels. "We krijgen nog steeds aanmeldingen binnen. Dus ja, een tweede seizoen zouden we makkelijk kunnen vullen." En ook ouders die hun kind wilden uitlenen aan die koppels bleken niet zo moeilijk te vinden. "Zodra we uit hadden gelegd wat de bedoeling achter het programma is waren ze eigenlijk heel enthousiast", aldus De Groot. En die bedoeling is dus ondervinden of het beoogde huisje, boompje, beestje écht wel zo leuk is als jonge stelletjes vaak denken. Of de kijker daar voor zichzelf ook achter komt, is vanaf zondag te zien. Het levert in elk geval een hoop vermakelijke beelden op.

Komt bij mij automatisch de volgende vraag naar boven: kan een 17-jarige 'moeder' een 16-jarige 'zoon' wel aan?? Deze 'moeder' is zélf nog een puber en moet dan een puber gaan opvoeden?? Aan échte ouders hoeven we niet uit te leggen hoe verkeerd dat kan gaan. Een puber heeft al problemen genoeg met school en zijn/haar eigen ouders, laat staan de reacties tegen een puber 'ouder'.

Hoe lossen deze 'ouders' het probleem op dat ze nog zélf qua leeftijd de schoolgaande leeftijd hebben? Met 17 jaar zit je vaak nog op school. Ja oké, volwassenen hebben ook het huishouden, werken en kinderen tegelijk. Maar of je dat als tiener-ouder meteen al kunt? Lijkt mij geen goed idee.

50% van de huizen verspilt energie

SenterNovem is een agentschap van het Ministerie van Economische Zaken en is op 1 mei 2004 ontstaan uit de fusie tussen Senter en Novem, twee agentschappen van het Ministerie van Economische Zaken. Deze nieuwe organisatie bundelt kennis van innovatie, energie, klimaat, milieu en leefomgeving.

Deze SenterNovem kwam maandag 21 januari met cijfers naar buiten, waaruit blijkt dat de helft van de huizen energieverspillers zijn. Van de 64.109 huizen die inmiddels van een energielabel zijn voorzien, hebben 29.942 huizen E-, F- of G-label: de allerslechtste categorie dus. Nog eens 14.500 huizen hebben een D-certificering. Hoger dan een D wil niet automatisch zeggen dat het huis energiezuinig is.

Wat opvalt is dat huizen uit de bouwperiode 1960-1975 verreweg het vaakst in de slechtste energiecategorieën vallen, categorie F of G. Het A-label, dat gegeven wordt aan de meest energiezuinige huizen, is er vooral voor woningen uit de bouwjaren 1996-2005. In totaal zijn er maar 1.316 A-labels uitgedeeld.

De Vereniging Eigen Huis (VEH) zegt sinds de verplichte invoering dit jaar geen klachten gehad te hebben over de labels. Op voorhand zag de vereniging wel knelpunten in de certificering, omdat de VEH geen vertrouwen had in de adviseurs die de labels moeten uitgeven. Verder miste ze een klachtenregeling en de mogelijkheid voor de consument om de adviseur te controleren.

Heel apart is dat het Energielabel sinds 1 januari dus verplicht is, maar er volgen geen sancties als het label er niet is.

Omzeil uw energielabel

De Vereniging Eigen huis roept op tot burgerlijke ongehoorzaamheid: overtuig de koper van uw huis af te zien van een energielabel!

Met het energielabel laat u aan de koper zien of uw huis extreem energiezuinig is (A) of juist een grootverbruiker (G). In theorie een aardig idee, omdat het huiseigenaren stimuleert hun woning tijdens bezit goed te onderhouden en nieuwe woningen energiezuinig opgeleverd zullen worden.

Toch is Vereniging Eigen Huis boos, omdat het energielabel momenteel niet meer is dan een onbetrouwbaar vodje. Het ontbreekt adviseurs aan onafhankelijkheid en deskundigheid en de vrees dat keuringsbedrijven er veel te makkelijk geld mee verdienen, wordt breed gedragen. Bovendien is voor de consument nauwelijks te volgen hoe de uiteindelijke bepaling van het keurmerk tot stand komt.

De VEH roept dan ook op tot het omzeilen van het keurmerk. "Hoewel het label per 1 januari aanstaande verplicht is, zijn er geen sancties als koper en verkoper het label negeren."

De Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB) heeft met minister Vogelaar afgesproken dat de notaris bij het passeren van de koopakte zal vragen om het Energielabel. Wanneer de koper echter laat weten dat hij geen label hoeft en dat bij de notaris aangeeft, zal de notaris niet weigeren de koopakte te laten passeren.

U doet er als verkoper wel verstandig aan al voor de gang naar de notaris kenbaar te maken de koop zonder energielabel te willen sluiten. De notaris is namelijk verplicht koper en verkoper er op te wijzen dat het energielabel een wettelijk vereiste is. Hiermee voorkomt u als verkoper dat u op het laatste moment met de wettelijke plicht van het label geconfronteerd wordt.

Als uw huis in 1998 of later is gebouwd, is er bij de nieuwbouw al een berekening gemaakt van de energiezuinigheid: een energieprestatiecoëfficiënt. Als die berekening niet meer dan tien jaar oud is, geldt hij ook als energielabel. Hetzelfde geldt voor de vrijwillige energieprestatieadviezen. Adviezen van na 1 januari 2002 tellen ook als energielabel.

Huurhuizen van woningcorporaties hoeven pas vanaf 2009 een label te hebben. Of een huis een label heeft, kunt u navragen bij het kadaster. Als de eigenaar geen label wil geven, rest alleen de onaantrekkelijke gang naar de rechter.

Het label is niet beperkt tot woningen. Gevangenissen, bordelen, bowlingbanen, stallen: ze krijgen allemaal een label. Openbare gebouwen moeten het label zelfs verplicht bij de deur ophangen. Het ministeriegebouw van Milieu in Den Haag werd in april al gekeurd. Het haalde slechts een C-label.

Aan familie, vrienden, bekenden en onze gewaardeerde bezoekers van de blog en van de site:

Een gezond, succesvol en gelukkig nieuwjaar gewenst!!