Burgemeesters referendum mislukt? Of tot mislukken gedwongen?

Een gekozen burgemeester, een mooi ideaal.

Maar wat hebben we nu meegemaakt? Een referendum (de kiezer wordt gevraagd) dat van te voren al tot mislukken is gedoemd.

Tot twee keer toe worden we, plat gezegd, besodemieterd. Wie maakt er een keuze uit twee burgemeesters van dezelfde partij? U? Ik? ... Niet dus.

Een dergelijke keus is geen keus en zal dus door de kiezer niet als een werkelijke keuze worden gezien. Nog belangrijker, de kiezer voelt zich genaaid.

Tegenstanders van het referendum grijpen het resultaat van de in Utrecht en Eindhoven opgezette farce nu aan om hun standpunt te onderbouwen.

Heren politici (en ook de dames) geef eens een echte keuze en neem de kiezer voor vol aan en kijk dan eens wat er gebeurd.

Volksverlakkerij, daar heb ik m'n buik vol van. En de kiezer ook!

Maar blijkbaar is dat tot een normale gang van zaken geworden bij de zichzelf zo hoogachtende partijen.

Mijn stem? Die krijgt niemand meer zolang ik geen keus heb en men te kennen geeft mij als kiezer, als burger van Nederland en welke gemeente dan ook, niet meer voor vol meent te moeten aannemen.