Kritisch mag voorgaande stuk over de misstanden op de school van onze zoon, zeker genoemd worden. En wat mij opvalt, normale mensen begrijpen onderstaand verhaal en reageren eender. Verbolgen over de houding van sommige leraren en de houding van scholen in het algemeen.
In dit stukje wil ik er nog iets dieper op ingaan, nee, niet op de situatie op school, hoe dat zit begrijpt u inmiddels wel.
Een leraar of zelfs de schoolleiding hiervan overtuigen, of zelfs maar begrip vragen, wordt al een lastig verhaal.
Er zijn vanzelfsprekend legio leraren die niet onder deze noemer vallen, die wel hart voor hun leerlingen hebben en die nog wel de animo kunnen opbrengen ze iets bij te brengen.
Het worden er helaas, gezien de berichtgeving en ervaringen die anderen hebben opgedaan en mijn eigen ervaringen, alleen steeds minder.
Daarbij stel ik mij de vraag of dat we daar zelf niet schuld aan zijn.
Schuldig in de zin van "we hebben het allemaal zover laten komen". Niemand komt ertegen in het geweer en als er al iemand opstaat en dergelijk misstanden naar buiten brengt, wordt een en ander snel toegedekt.
Toebedekt net als we in het dagelijks leven reeds gewend zijn. Er is blijkbaar geen moraal meer en geen besef dat het om onze 'maatschappij' gaat. Misstanden worden geaccepteerd onder het motto 'och wat zal ik me druk maken' of gekleineerd met uitspraken als 'maak je toch niet zo druk'.
Tja, me niet zo druk maken. Totdat het te laat is.
Eergevoel, saamhorigheid, het ontbreekt bij steeds meer mensen, in de politiek, in het bedrijfsleven en ook op scholen.
Iets zegt mij dat het aan de wereldvreemdheid van studenten ligt, zij krijgen geen eergevoel meer mee zo snel mogelijk af te studeren. De studietijd wordt verdaan met zuipen en het kan allemaal niet op.
Voortekenen van een decadente, zelfgenoegzame maatschappij. Voortekenen die een goede vriendin uit de Oekraïne hoofdschuddend aanhoort en zich afvraagt waarom er niemand optreed. Bij hun heb je dat soort fratsen niet en is er nog eergevoel om te studeren, verder te komen.
Blijkbaar is onze maatschappij te vadsig, volgevreten en knaagt de corruptie aan de wortels van haar legitimiteit.
Slechts een paar gedachten onder woorden gebracht.
