In het Dierenpark in Emmen wonen ontzettend veel verschillende dieren. Ze zijn ondergebracht in hun eigen werelddeel. Bezoekers maken als het ware een wereldreis waarbij ze letterlijk oog in oog met de dieren komen te staan. Doordat alle bewoners zo natuurlijk mogelijk gehuisvest zijn, is een bezoek aan Dierenpark Emmen een echte natuurbeleving!
Dierenpark Emmen huisvest de kampioenen onder de knaagdieren: de zwartstaartprairiehondjes. In hun nieuwe verblijf zijn ze binnenkort nog beter te zien voor bezoekers.
In 1901 is er in Texas een kolonie gevonden van minstens 400 miljoen prairiehonden. Hun ondergrondse stad was bijna twee keer zo groot als Nederland! Helaas werden de graafactiviteiten van deze noeste werkers niet door iedereen op prijs gesteld. De prairiehondjes brachten schade toe aan landbouwgewassen en paarden, koeien braken hun poten als ze in een gang trapten. De bestrijding van de dieren leidde er toe dat de prairiehondjes nu alleen nog maar voorkomen in landschapsparken en natuurreservaten.
Prairiehonden zijn geen honden, maar knaagdieren die op uitgestrekte prairies leven. Bij gevaar maken ze een geluid dat erg op het keffen van een hond lijkt, vandaar de naam. Het zijn zeer sociale dieren. Hun ondergrondse stad is opgedeeld in dorpen en wijken die allemaal door gangen met elkaar verbonden zijn. Een wijk wordt bewoond door een zogenaamde kliek. Die bestaat uit één mannetje met een aantal vrouwtjes en hun jongen. De vrouwtjes zijn vaak familie van elkaar.
Alle bewoners van de stad mogen gebruik maken van de gezamenlijke gangen. Bij ontmoetingen drukken ze de neuzen tegen elkaar, waarschijnlijk om te ruiken of het een prairiehondje uit dezelfde stad is. In het najaar verandert de tolerantie. Dan worden de grenzen van de wijken fanatiek verdedigd tegen indringers door de mannetjes. Goede overwinterplekjes zijn namelijk schaars!
De meeste dieren die onder de grond leven proberen zo onopvallend mogelijk door het leven te gaan. Zo niet de prairiehond. Deze luidruchtige gangenbewoner markeert zijn steden met een flink aantal vulkaantjes dat boven het oppervalk uitsteekt. Het zijn fantastische uitkijkposten, bij een overstroming voorkomen ze dat het water het gangenstelsel instroomt en het zijn de luchtverversers voor hun stad. Vlak boven de grond is het vaak windstil, maar op enige centimeters erboven waait er meestal een zwak briesje. De lucht boven de vulkaanopening wordt in beweging gebracht waardoor er een vacuüm ontstaat. Vervolgens zorgt deze ervoor dat er via lager gelegen in/uitgangen lucht het gangenstelsel ingezogen wordt. Zo zijn de prairiehondjes verzekerd van een gezonde leefomgeving.
Wie even een tijdje stil staat bij de prairiehondjes ontdekt direct dat het bezige baasjes zijn. De een is druk aan het graven, een ander doet zich te goed aan groenten en fruit, en ineens komt er een prairiehondje met een bek vol hooi tevoorschijn. Tijd voor de grote voorjaarsschoonmaak! Overal worden neusjes tegen elkaar gedrukt. Dan klinkt er een luide kef en verdwijnen alle prairiehondjes onder de grond. Er is alarm geslagen! Vliegt er misschien een roofvogel over de stad of is het alleen maar een hele donkere wolk?
Als de kust weer veilig is, zie je een prairiehondje zijn kop achterover gooien terwijl hij op z'n achterpoten staat en een jip-geluidje maken. Op lekker warme dagen kunnen de prairiehondjes ook erg lui zijn. Dan liggen ze heerlijk te zonnebaden of nemen een lekker stofbad. Er is in ieder geval altijd wel iets te beleven bij de grootste gravers van de dierentuin! Kom daarom maar gauw eens een kijkje nemen in het Dierenpark Emmen.